Yüzün camın garantisinde, Doğu Ekspresinde bir yolcuydun.
Dağlar, tepeler ve coğrafyalar aşıyordun, kaçıyordun benden; biliyorum.
Her yan göğün grisi, toprağın kahverengisi, ağaçların yeşili ve dünya biraz gözlerinin elasından ibaretti.
Gözlerin mi yaşarıyordu sebepsiz, yoksa ağlamanın sebebi miydim ?
Sorunun cevabı senin dilinde....
Tren dağların içinden geçtikçe kararıyordu kompartımanın içi ve gün doğuyordu; ışık gözlerine değdiğinde.
Dilinde bir soru:
"Giden mi olmak zor, yoksa kalan mı".
...
Raylar uzar,
Hayat uzar,
Masal uzar gider.
Akılda bir Sen kalır ve gökten asla düşmez üç elma.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bir göz atayım hele neler neler yazmışsın