15 Ekim 2012 Pazartesi

Arçibıl'la Sohbetler Serisi

Arçibıl, Allahın belası... Olman gereken zamanda ol be burada.
Arçibıl: Abicim patlama işte, geldik.
Konuşamamaktan patladım, bak kaç gündür gezinirklen kendi kendime konuşuyorum, ortaya bir çık diye bekledim seni, ama yok.
Arçibıl: E bazende kendi kendine yetebil istiyorum.
Ulen denyo sen benim içsesim değil misin ?
Arçibıl: Evet ama bu denyo lafını kullanmasak...
Ya yedirtme canım sıkkın olum. Başıboş kaldık mı ikimiz başbaşa yine.
Arçibıl: Eski günlerdeki gibi mi abicim.
Hay abin tecavüz etsin sana. Oğlum herşey bitti diyorum hala şebeklik peşindesin.
Arçibıl: Deme abi, ne olursun deme.
Dedim be Arçıbıl, dedim amına koyiyim. Bitti.
Arçibıl: Şimdi öksüz kaldık desene...

1 yorum:

  1. tüm yazılarını okudum. insanda hüzünlü bir tat bırakıyor... ama en keskini bu yazı.

    YanıtlaSil

Bir göz atayım hele neler neler yazmışsın