Öncesi...Sonrası...

Öncesi mi, sonrası mı bilemiyorum.

Dünya dönüyordu, zaman akıyordu ve ben geçmişe doğru gidiyordum.

Seni ilk gördüğüm yer, anımsıyordum ince bir sızı eşliğinde, sonra erkek oluyordum, "Kadın" kokuyordum. "Adam" deyişin kulaklarımda.

Gülüyordum sebepsizce; suretin dünyam oluyordu.

Elim, ayağım ve dahi ruhum fışkırıyordu kuytu köşelerinde. Her köşebaşın "Ben" tarafından zapt edilmekte.

...

Hatırladıkça daha da geriye gidiyordum, seni hatırlayamadığım kadar geriye.

Sonrası mutlak boşluk; sensizlik.

Ve unutuyordum nerede olduğumu.

Senden öncesi mi, sonrası mı...

Bilemiyorum.