Hah bende nerede bu diyordum.
Arçibıl:Abim benim, nasılsın be, özledim seni.
Hadi len ! özlemişmiş. Sıkıntıdan patlayacaktım neredeyse.
Arçibıl:Ne oldu abim dök içini rahatla.
Olum birşey olduğu yok. Bildiğin gibi. Herşey eskisi gibi yani.
Arçibıl:Hmm anladım. Eee var mı nefes almada güçlük.
Yok beeee. Aklıma düştükçe yani, biliyorsun.
Arçibıl:Ha ha ha. Ben seni tanımam mı ya. Kendine itiraf edemiyorsun değil mi?
Sus ulen dallama. Döndüğünü belli etme hemen.
Arçibıl:Abi be elin hiç mi olmayacak artık ?
Belki bir gün, bir kahve içimi.
Arçibıl:Ben yorgunum ama ya. Sonra devam etsek...
Hah geldiğin gibi defol. Hüç beklemeden git sende.
Arçibıl: Yok be abim valla buralarda olucam artık.
Tamamdır kadim dostum. Seviyorum lan kerata seni.
Hatırlat şu müzik eşliğinde Martini içeceğiz seninle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Bir göz atayım hele neler neler yazmışsın