Sorsam sana,
Anlat bana kendini; Hatun, Kadın, Ey Tanrının yarattığı en güzel Ruh...
Hani cümlelerinde geçmese sensizlik.
Ne bir sigara içimlik hayatıma uğraman,
Ne yılın en kurak zamanında perdeyi bir anlık havalandıran bir rüzgar kadar hissetmem ferahlığını.
Yüzümü güldürmeni, yüzünü, gülmeni, elmacık kemiklerini ve tüm uzuvlarını.
Çıkar at bedenini de.
Ruhun; o zaten içimde, ıssızımda başına buyruk.
Nasıl anlatırsın ki kalan koca boşluğu bana...
